zbudzić, jeśli zadzwonisz. Chce z tobą rozmawiać.

Tak, nie ma pośpiechu. Żadnego.
- Jak sobie życzysz.
- Nie, to nieprawda! Zmieniłeś go... ty i ten... ten notariusz! Gdzie to jest? Pokaż! - Porwała rzucony wcześniej na stół dokument i kiedy czytała, jej twarz pobielała ze złości. - Zmieniłeś go! Jakoś ci się udało! Ona chciała, żebyś poślubił mnie! - krzyczała w histerycznej wściekłości.
natrafiła kolanem na małą wypukłość pod dywanem. Przesunięta deska
Absolutnie nieodpowiedni pomysł.
- Groosi, proszę! Niech ten bydlak już idzie!
152
- Próbuje nam pomóc - wyjaśniła Sylwia.
- Nie. Ta noga zawsze będzie słabsza, ale została wyleczona prawidłowo - odparła i zaraz przygryzła wargi, nie chcąc wspominać tamtych strasznych dni, kiedy lekarze mówili o konieczności amputacji. - Dziękuję ci. Już wszystko w porządku. Skurcz minął - powiedziała, próbując skoncentrować się na czymś innym niż delikatna pieszczota jego palców. Kochanek nie mógłby być delikatniejszy, pomyślała i zaraz zganiła się w duchu.
- Wszystko przygotowane zgodnie z życzeniem - uspokajającym
jej naprawdę bardzo ciężko.
- Tak myślę. - Pochylił się, żeby ją pocałować, ale odsunęła się
- Nie odpowiem ci, bo co to ma za znaczenie?
- Kilkakrotnie próbowałem rozmawiać z nimi o Richardzie, ale

jakiejś kobiety. Wiedziała, Ŝe się z kimś spotyka, bo często odbierał od kobiet
Clemency, przyzwyczajona do przedłużających się mszy oprowadzonych przez wikariusza u Świętego Piotra, spojrzała na kuzynkę z podniesionymi ze zdziwienia brwiami.
- Nie wydaje mi się, by cokolwiek zatajono, Danielu.
zjeść kolację.
Lady Helena pozostała jednak nieczuła na jego ironię i spokojnie zajęła się psami.
Po ich wyjeździe dom wydał się cichy i opuszczony; tego wieczora odczuła to cała trójka zgromadzona w salonie. Arabella, obserwując brata, zauważyła, że często spogląda w stronę krzesła, na którym siadywała Clemency. Wyglądał bardziej mizernie niż zwykle, chociaż za wszelką cenę starał się podtrzymywać wątłą rozmowę.
- Od ciebie. Od tego, co zechcesz przyjąć. - Pochylił się ku niej i pocałował ją krótko w usta. - Moje uczucia się nie zmienią. Do zobaczenia, księżniczko.
Pani Stoneham zdążyła wypić herbatę i zacerowała dwie pończochy, zanim dostrzegła, że Clemency przyszła już trochę do siebie.
Jednocześnie miała poczucie deja vu.
Alison rozmawiała z Christine o takim właśnie balu, który odbył się przed
- Cześć, dziewuszko - powiedział.
mapą. W czasie tego zamieszania członek Klubu Logan Voss, roztrącając gości,
Ruszyła bez pośpiechu w kierunku wejścia. Dzisiaj nie miała już żadnych obowiązków; hotel mógł funkcjonować bez niej. Minione tygodnie spędziła na przeglądaniu pudeł z pamiątkami i fotografiami, a także dokumentami finansowymi. Jej przodkinie prowadziły tu dobrze prosperujący interes, przynoszący zaskakująco wysokie dochody. Dziwiło ją, że Lily zmarła, posiadając tak niewiele.
nieodpowiedniego jak kiełkujące uczucie do niani własnych
były zapuchnięte od płaczu. Postanowił udawać, że nic nie